కొంతమంది పేర్లు వింటూంటే వీళ్ళకి ఈ పేర్లు ఎలా పెట్టారని అనిపిస్తుంది . ఎందుకంటే విశాలాక్షి అంటే
విశాలమయిన కన్నులు అని అర్థము కదా ; ఒకావిడ ఆవిడ పేరు విశాలాక్షి అని చెప్పగానే నేను ఈవిడకు
ఈపేరు ఎలా పెట్టారా ?అని అనుకున్నాను ,ఎందుకంటే ఆవిడ కళ్ళు ఎంత చిన్నవిగా ఉన్నాయంటే ఏనుగు
కళ్ళు అంత ఉన్నాయి . ఒకతని పేరు కోటేశ్వరరావు అని చెప్పితే ఆశ్చర్య పోవటం నా వంతు అయ్యింది .
ఎందుకంటే అతనికి పాపం తినడానికే చాలా కష్టంగా ఉండేది .
ఇలాంటి పేర్లు ఎలా పెట్టతారో అని అనుకుంటూ ఉంటాను అప్పుడప్పుడు .
పేరులో ఏముంది ? అని అంటూ ఉంటారు కొంతమంది . పేర్లోనే పెన్నిధి ఉందని అంటూ ఉంటారు మరి
కొంత మంది . ఔను ,నిజమే .పేరు తెలియక పోతే ఎవరేమిటో తెలియదు కదా ; పేరుని బట్టే కదా ఒక
మనిషిని గుర్తుంచు కోగలం కదా ;
ఇన్ని విశేషాలు ఉన్న పేరుని ముద్దు పేర్లుగా మార్చేస్తారెందుకో మనుష్యులు .
మొత్తానికి ఎవరి పేరయినా ఎలాంటి రూపాలు పొందుతాయో ,ఎవరికీ తెలియదు కదా .
ఇవన్నీ అదే బారసాలనాడు పెట్టిన పేర్లు , ముద్దుపేర్లుని వింటూ ఉంటె మనిషికి వాళ్ళ పేర్లు
వాళ్ళ జీవిత చరమాంకానికి ఎటువంటి మార్పులు పొందుతాయో వాళ్ళకే తెలియదు కదా ; అని అనిపిస్తుంది .
ఎంత గొప్ప వాళ్ళ పేర్లలోనైనా ముద్దు పేర్లు ఉండక మానవు కదా ;
మరి కొంత మంది పేర్లుకి బిరుదులూ కూడా చేరుతూ ఉంటాయి .సర్దార్ అని ,గాన కోకిల అని ,పద్మశ్రీ అని .
పేరు మార్పు పొందినప్పుడు ,అదే పిలిచే పద్ధతిని బట్టీ కానీ ,పలికే తీరుని బట్టీ కానీ అనుకోకుండా మంచి
మంచి లాభాలు కూడా కలుగుతాయని కొందరు అంటూ ఉంటారు . నిజమే ,కొందరి విషయములో అది
జరిగే ఉంటుంది . వినగా వినగా అందరికి వాళ్ళ వాళ్ళ ముద్దు పేర్లు అంతో ఇంతో లాభాలు ,అదృష్టాలు
తెచ్చే ఉంటాయి .

LEARNING

నేను నేర్చుకున్నాను .

ఆనందము _

ఆనందము

ఒక రోజు అమెరికాలో ఉన్నప్పుడు మా చిన్న అబ్బాయి కిరణ్ ,కోడలు ఉమ indiaanaapolice down townki

కి

వెళ్ళుద్దాము అంటే నేను ,మా వారు కలసి బయలుదేరాము వాళ్ళతో .మామూలుగా మేము జనవరి ౧౪ న బయలు

దేరి ఇండియాకి వెళ్ళాలి . కాని మా వారి ఆఫీసు నుండి వారి ఆఫీ సు బ్రాంచి కి వెళ్ళమని ఫో ను రావటము తో మా

మా ప్రయాణం వాయిదా పడింది . ఇలా జరిగినట్లు హూస్టన్ లో నున్న మా పెద్ద అబ్బాయి కి ఫోన్ చేసి

చెప్పాము . వెంటనే మా పెద్ద అబ్బాయి మాకు ఇది బోనస్ ,మా దగ్గర ఇంకొద్ది రోజులు ఉండటం మాకు చాలా

సంతోషం అని అన్నాడు .

సరే ,మేము డౌన్టౌన్ కి బయలు దేరే ముందురోజు రాత్రి "దుబాయి శీను " సినిమా చూస్తూ ఉండటం వలన

పడుక్కోవటం ఆలస్యం అయ్యి ,మర్నాడు తొందరగా లేవలేక పోయాము .కానీ లేచిన వెంటనే తొందరగా తయారయి

కారులో బయలు దేరాము .అందరం సరదాగా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ డౌన్టౌన్కి చేరుకున్నాము . అక్కడికి

చేరుకున్నాక మా కిరణ్ మమ్మల్ని ,ఉమని ఎదురుగా ఉన్న కేఫ్ లోకి వెళ్లి కాఫీ తీసుకుంటూ ఉండండి .నేను

కారు పార్కింగ్ చేసి వస్తాను అని చెప్పి వెళ్ళాడు .

మేము కెఫే లోకి వెళ్ళుతుండగా ఎంట్రన్సు లో పెద్ద బ్లాక్ ఎలుగు బంటీ బొమ్మ కనిపిస్తే దాని దగ్గర నిలబడి

ఫోటోలు తీసుకున్నాము . తరువాత ఉమ మమ్మల్ని కేఫ్ లో ఉన్న ఒక రూములో కూర్చోబెట్టి కాఫీ ఆర్డర్

ఇవ్వటానికి రూము బయటకు వెళ్ళింది .అక్కడ కాఫీలన్నీ రకరకాల రుచులలో ,వెరైటిగా దొరుకుతాయి .

అందుకని మా ఉమ నాకు కావలసిన కాఫీ తేవడానికి రూము బయటకు వెళ్లి ఆర్డరు ఇస్తోంది . మేము

కూర్చున్న రూము చుట్టూ గ్లాసు తలుపులతో ఉన్నది . నేను మా వారితో ఇద్దరము కలిపి ఒక కాఫీ చెప్పా

ల్సింది ,ఎక్కువ తాగలేమేమో అని అన్నాను . చూద్దాములే అని తను నాతొ అంటున్నారు .ఇంతలో నేను

తలెత్తి చూసేసరికి మా కిరణ్ కెమేరాతో మా ఇద్దరికి ఫోటో తీస్తూ కన్పించాడు . ఫోటో తీస్తున్నావా అని

అంటూండగా మా పెద్ద అబ్బాయి కన్పించాడు . హూస్టన్ నుండి మేము ఉన్న హోటలుకి వచ్చాడు .

నిజం చెప్పొద్దూ ,ఇది కలయా ? నిజమా ? భ్ర్ర మా ? అని ఒక్క సారిగా ఆశ్చర్య పోయాము .ఏమమ్మా

బాగున్నావా ?అని మా పెద్ద అబ్బాయి నా దగ్గరికి వచ్చి గట్టిగా పట్టుకునేసరికి చాలా ఆనందమన్పించింది .

మా వారికయితే కళ్ళమ్మట నీళ్ళు ధారాపాతముగా కారిపోతున్నాయి ఆనందంతో . నేను పిల్లలతో ముందర

నాన్నగారిని చూడండి . ఆయన మొహం ఎంత ఆనందంతో వెలిగి పోతోందో ?అన్నాను .మా పెద్ద అబ్బాయి ,

చిన్న అబ్బాయి వెంటనే నా దగ్గర నుండి వెళ్లి వాళ్ళ నాన్నగారిని గట్టిగా పట్టేసుకున్నారు . నిజం చెప్పొద్దూ

నాకు వాళ్ళని అలా చూడగానే చాలా ఆనందమన్పించింది . నా కన్నులు కూడా నాకు తెలియకుండానే

ఆనంద బాష్పాలు కురుపించ సాగాయి . మా కోడలు వెంటనే " గుర్తుంచుకునే సంఘటన " అంటూ ఫోటోలు

తీసేసింది . చాలాసేపు మేమందరమూ నవ్వులతో ,ఒక రకమయిన విబ్రాంతితో మేము గడిపాము .

నిజంగా మీ జీవన యానంలో మీరు బాగా ఆనందించిన సంఘటనా ఏమిటి ?అని ఎవరయినా అడిగితె

నేను ఈ విషయమే చెబుతాను .నాకింకా ఆ దృశ్యము నా కన్నుల ముందే జరుగుతున్నట్లుగానే ఉంది .

మాటలలో చెప్పలేని ఆనందం , మనస్సు ,తనువు పులకించి ,పరవశించే అంత సంతోషం . సుమధుర ,

సుహాసాల నడుమ తపించిపోయిన ,తలపించిన ఆహ్లాదం ,ఒకింత ఆశ్చర్యం ,మా పిల్లలు .కోడలు మేము

అనుకున్నట్లుగానే ఉన్నారనే గర్వము ,మా పెద్ద కోడలు కూడా ఉంటె ఎంత బాగుండును ? అన్న తలపు

,అన్నీ కలగా ,పులగంగా కలసిన మనస్సుల పరవశం , ప్రపంచాన్నంతా ఎదుర్కోగలమనే ఎనలేని

ధీరత్వము ,అది ,ఇది అని కాదు నవరసాల నడుమ ఉండే హాస్యానందం .

అందరం సరదాగా , సల్లాపంగా ,సంతోషముగా గడిపిన నిజమయిన రోజు .కలకాలం మదిలో నిలుపుకోవాలసిన

సంఘటనే ఇది అని అన్పించింది . ఇవన్నీ వ్రాస్తున్నప్పుడు కూడా నా కన్నులు కొద్దిగా తడిగా ఉండటం నేను

గమనించక పోలేదు . ఇది అంతా మావారి ఆఫీసులోని అతిధి రూములో కూర్చొని వ్రాస్తున్నాను కనుక

తొందరగా కన్నుల నీరు ఉబికి రాకుండా కన్నుల నడుమనే దాచుకున్నాను .

ఆ రోజు, మేము గడిపిన రోజు , మా పిల్లలతో సంబరం పట్టలేని సంతోషంతో గడపిన రోజు .

ఈ రోజుకీ మళ్ళీ అటువంటి రోజు వస్తుందా? వచ్చినా అంత ఆనందం , ఎంత ఆనందమంటే

చెప్పలేనంత ఆనందం , ఎవరికీ చెప్పినా వారికి అర్ధం కాని అంత ఆనందం .

ఆహ్లాదంతో ,సంతోషంతో చెప్పలేని ,పట్టుకోలేని అంత ఆనందం .

అంతా ,ఇంతా కాని అంతులేని అన్నంత ఆనందం .

జీవితంలో తీపి గుర్తుగా ,మధుర స్వప్నంగా నిలిచిపోగలిగిన రోజు .

ఒక అనుభూతిని మిగిల్చిన ఆనందం .

ఆశ్చరయం కలిగించిన ఆనందం .

ఉద్విగ్నతకు లోనయిన ఆనందం .

ఉత్సాహాన్ని జత కలిపినానందం .

ఆవేశాన్ని ఆపుకోలేని ఆనందం .

ఆహ్లాదాన్ని నింపిన ఆనందం .

అనురాగాన్ని ,ప్రేమల్ని పంచుకున్న ఆనందం .

అరున్నోదయపు కాంతులలో అరవిచ్చిన ఆనందం .

కొలమానానికి కొలబద్ద లేని ఆనందం .

స,రి,గ,మ ,ల సరాగాలు కూడా చెప్పలేని అంత ఆనందం .

నాట్యానికి కూడా దొరకలేనంత ఆనందం .

అంబరపు సరిహద్దులు మించిన ఆనందం .

సముద్రపు కెరటాలకు కూడా దొరకలేనంత ఆనందం .

అందాన్ని మించిన ఆనందం .

నిశ్శబ్దము

ఇంత నిశ్శబ్దము ఉదయంన్నే ఉండటము సంభవమా? అందులో కోడికూతకే లేచే జనసంద్రంలో ఇంత నిశ్శబ్దము
సాధ్యమా?ఇండియా లో సాధ్యము కాదు కాని అమెరికాలో సాధ్యము అయ్యింది .ఎలా?
అమెరికాలో సోమవారము ఉదయము నుండి శుక్రవారము సాయంత్రంవరకు జరిగే శబ్దా లన్నింటినిఒక్కసారిగా
తనలో విలీనం చేసుకొని ఏమీ ఎరుగని అమాయకపు జీవిలా శనివారము ఉదయం ఏర్పడిన నిశ్శబ్దము .
ముందు రోజు వరకు మలుపుల మేలికలలో తిరిగే కార్లు ,జనం అలసి సొలసి సేదతీరుతున్న శనివారం ఉదయం
నిశబ్ద్హత ఒక్క క్షణం కధలుతున్న గుండె ఆగినట్లు అనిపించింది .
సూర్యోదయమయినా కనీసం పది గంటలవరకు నిద్దుర లేవలేని జనం .మళ్ళీ ఈ అవకాశం ఒక వారం వరకు
రాదన్న ఆలోచనను కూడా ప్రక్కన పెట్టి ప్రశాంతముగా నిదురపోతున్న జనం . బద్ధకంగా ఒళ్ళు విరుద్దామంటే
ఆ విరుపు శబ్దానికి తనకి మళ్ళీ ఎక్కడ కదలికలు మొదలౌతాయో అని కన్నులు గట్టిగా మూసుకొని
పడుకొన్న జనం .
ప్రపంచంలోని అన్ని చోట్లా ఇలా ఉంటుందో ? లేదో ?కాని , ఇక్కడ మాత్రం అది సాద్యమనిపించింది . పిట్టలు
కూడా తమ కిలకిల రావాలని తమలోనే దాచుకొని నిశబ్ధముగా వేటకు బయలుదేరాయి .
వాటికి కూడా వీళ్ళమీద ఎంత జాలి ? చెట్లన్నీ గాలి వీచినా పిల్ల తేమ్మేరలలా వీచ సాగాయి కాని పెద్ద పెద్ద
శ బ్దాలతో ఆకులను కదిలించ కుండా , జనానికి కావలసిన ప్రశాంతతను ఇస్తున్నాయి .
మనుష్యుల మధ్యే కాదు చెట్లు ,పక్షులు ,ఇవి ,అవి,అని కావు పరిసరాలన్నీ ఇక్కడ జనాల నిశ్శబ్దతకు
సహకరించ సాగాయి .
నిజానికి నిశబ్దము ఎంత భయంకరం అయినది ? కానీ ఈ నిశబ్దము నిజంగా మనస్సు ను పరవశింప చేస్తోంది .
నిశబ్ద వాతావరణం , నిశిధీల సంగమము చూడ చక్కగా ఉన్నాయి .
మంచు జల్లులు ముసి ముసి నవ్వుల పరదాల మాటున నిశ్శబ్దము గా దాగున్నాయి .
రవి తన ప్రతాపాన్ని మరచి నిశ్శబ్దము గా ఈ అమెరికా నిశ్శబ్దాన్ని వీక్షించ సాగాడు తన కిరణాలతో .
మేఘాలన్నీ మబ్బుల చాటున నుండి దొంగతనంగా ,తమ దొరతనాన్ని మరచి నిశబ్ద వాతావరణాన్ని
ఎలా ఉంటుందో చూడ సాగాయి .
శబ్దం కాని ,శబ్దం రానీ ,నిశబ్దములో కూడా ఇంత ప్రశాంతత , యింతటి ఆనందాన్ని కలిగి ఉంటాయని
ఇప్పుడే తెలిసింది .
ఎప్పుడూ గలగలా పారే సెల యేరు ,ఎప్పుడూ కిలకిల రావాల . రస రాగాల మధ్య పయనించే పక్షులు .
ఎంద ప్రతాపాన్ని తన కిరణాల ద్వారా చూపే సూర్యుడు .అలలు సృష్టించే అలజడిని తనలో ఇముడ్చుకున్న
సముద్రము . గాలి తరంగాలని రంగరించుకొని తమలో దాచుకున్న వృక్షాలు ,ఇవన్నీ ఒక్క సారిగా ఇంత
నిశబ్దాన్ని ఎలా సంతరించుకున్నాయి ? అన్నదే నాలో, అదే నా మనస్సులో కలుగుతున్న ఆలోచనల
నిశబ్దము .
ఇదే అబద్ధం కాని అమెరికా నిశబ్దము .